Een overzicht van de artikelen die ik schrijf voor voedingsgeneeskunde kunt u vinden in de volgende link: artikelen Jacqueline Elferink.
”Het lijkt erop alsof we mogen verwachten dat een huis spontaan ontstaat als de juiste materialen op de juiste tijd op een bouwterrein worden afgeleverd”. Mijn nieuwste column in Vakblad Voedingsgeneeskunde is zojuist verschenen met als titel ”Stoffig en geestig”. Zie ook https://www.voedingsgeneeskunde.nl/vg-18…/stoffig-en-geestig. Hieronder staat de volledige column. Veel leesplezier! Mager en broos komt mevrouw B. mijn praktijk binnen lopen. ‘Kan jij me van de juiste stoffen voorzien, zodat ik me weer beter kan gaan voelen?’, vraagt ze. ‘Ik ben de afgelopen 7 jaar al bij 3 therapeuten geweest, er is heel wat mis met mij’. Ze slaat een klapper open en laat me allerlei foto’s en rapporten zien, van allerlei beestjes en disbalansen. ‘Het is nog een wonder dat ik leef.’’ ‘’Ik ben de afgelopen jaren 12 kg afgevallen, ik durf nets meer te eten, niets meer te doen. Ik blijk voor veel stoffen allergisch te zijn. Ik voel me opgebrand en heb nergens zin meer in. Dat is toch logisch, gezien alle disbalansen’’. Ze heeft een hele tas mee gebracht, met potjes met vitaminen, mineralen en aminozuren, bouwstoffen die haar verder zouden moeten helpen. De afgelopen jaren had mevrouw B. veel stoffen voorgeschreven gekregen, maar ze had flink in het stof gebeten. Met alle deze bouwstoffen, bouw je nog geen huis, blijkt wel. Mevrouw voelt zich wankel, de levenslust ontbreekt, wezenloos kijkt ze voor zich uit. En dat terwijl ze zoveel stoffen heeft geslikt. Hoe kan haar vitaliteit weer worden opgewekt? Orthomoleculaire geneeskunde vloeit voort uit de celbiologie en biochemie en betekent; met de juiste nutriënten een optimaal biochemisch milieu creëren, waarin de eigen cellulaire processen van het lichaam alle kans krijgen om te herstellen. En als de voeding daarin tekort schiet, suppleren met micro-nutriënten. Maar voorziet een optimaal biochemisch milieu ons ook van vitailiteit? Hier is meer voor nodig… Het onderzoek naar het ontbreken van stofjes en het suppleren van stoffen kan, naar mijn mening, door orthomoleculair deskundigen worden overschat. Zoals celbioloog R. Sheldrake opmerkt over de celbiologie; ‘ Dit lijkt erop alsof we mogen verwachten dat een huis spontaan ontstaat als de juiste materialen op de juiste tijd op een bouwterrein worden afgeleverd’[1]’. En dan komt nog de vraag; Wat als het huis is gebouwd, hoe gaan we ons dan thuis voelen? Sheldrake wijst er op dat er andere belangrijke invloeden zijn die ons leven zin en vorm geven, naast de noodzakelijke bouwstoffen en DNA. Ons leven krijgt ook vorm door onstoffelijke vitale factoren. Door Sheldrake worden dit morfische velden genoemd. Morfe betekent ‘vorm’. Sheldrake gaat er vanuit dat elk lichaam gevormd wordt vanuit een morfisch veld, wat een blauwdruk van de te ontstane vorm bevat. Het is de geest die de fles vorm geeft. Geest die een verbinding aan gaat met stof. En alles is met elkaar verbonden. In onszelf, en daarbuiten. Als alles samen komt voelen we ons thuis en kunnen we onlosmakelijk in onze kracht komen. Het is een hele mechanistische manier van denken, om de mens te verklaren en te genezen vanuit stof alleen. Ons wezen is zowel stoffelijk en bezield, en daar is niets mis mee. Wetenschappers zijn vaak alleen geïnteresseerd in stof, en religieuzen in de Geest en/of God. Beide benaderingen zijn echter eenzijdig. Stoffen zijn noodzakelijke bouwstenen voor onze gezondheid, maar als de geest samen komt met de stof voelen we ons vitaal. De mens die ik voor me zie, in dit geval mevrouw B, lijkt het met stofjes alleen niet te gaan redden. Ze is al bij diversen reguliere artsen geweest. Door hen voelde ze zich, net als thuis vroeger, niet gezien. ‘’Álles zit tussen de oren’’, zeiden ze. Daar ga ik dus nooit meer naar toe. ’ Gelukkig namen de therapeuten de tijd voor me en zagen dat er wél iets mis met mij is’, zei mevrouw B. In plaats van nog een onderzoek naar disbalansen, gaf in haar een spiegel en daagde haar uit om op een andere manier te gaan kijken naar haarzelf. Is er werkelijk iets mis? Stukje bij beetje kon ze steeds geestiger naar zichzelf gaan kijken. Ze zag ze haar kracht voorbij de aanwezige disbalansen. Daarnaast keken we tijdens het consult nog naar bouwstoffen die haar kracht verder kunnen ondersteunen. Qua voeding legde ik de nadruk op wat ze allemaal wel mag eten, en waardoor ze weer zou kunnen aankomen in gewicht. Ik zag weer een glimlach op haar gezicht. In tegenstelling tot de andere consulten, kreeg ze geen advies om streng te zijn voor haar zelf maar werd haar de ruimte geboden meer voeding tot zich te gaan nemen. Ze kon weer contact maken met de energie om haar leven vorm te gaan geven. Ik sprak met haar af dat we tijdens de therapie een nieuwe weg zouden gaan bewandelen; geen zoektocht naar disbalansen maar ervaren wat ze nodig heeft om haar kracht steeds dieper te gaan ervaren en verder te versterken. Ik heb zin om weer eens een ritje te gaan maken op een Harley Davidson, zei ze licht. Stoffig en geestig verliet ze mijn praktijk. [1] R. Sheldrake, The Rebirth of Nature, Bantam Books, New York, 1991, blz. 107
Ter voorbereiding van mijn lezing op het congres Voedingsgeneeskunde vraag ik aan mijn cliënten, “ Wat heeft het meeste bijgedragen aan je herstel ?’’ ‘’Vooral de ont-moeting met mezelf ‘’, zegt één van mijn cliënten. ‘’Eerst moest ik van alles van mezelf. Ik was opzoek naar welke voeding mij kon ondersteunen in mijn herstel, en wat ik wel en niet zou mogen van jou. Ik wilde graag weten waar ik allergisch op zou reageren en was op zoek naar een oplossing voor mijn klachten. Ik wilde wat doen om mijn herstel te bevorderen. Ik heb echter ontdekt dat het herstel vooral heeft plaats gevonden in de ontspanning. Het is een hele ontdekkingsreis geworden. Nu neem ik meer rust en kan ik voelen wat ik nodig heb. Welke voeding mij energie geeft. Ik heb ontdekt dat er meer energie in me zit dan ik dacht.’’ Lichaam en geest van deze cliënt zijn tot rust gekomen en hierdoor is het zelfherstellend vermogen gestimuleerd. Rust en de juiste balans tussen in- en ontspanning zijn noodzakelijk voor herstel. Stil staan is noodzakelijk om te voelen hoeveel energie er in je zit, wat er bij je past en wat je wilt slikken in je leven. ‘’ Ik wil zo snel mogelijk van mijn burn-out af ‘’, hoor ik regelmatig. ‘’Maakt me niet uit hoeveel ik moet slikken. ‘’ Mijn ervaring is echter dat dit averechts werkt. Men heeft figuurlijk al veel te veel geslikt, wat uiteindelijk heeft geleid tot de burn-out. Herstel vindt alleen plaats als men tot zich neemt wat passend is. Een juiste balans tussen activiteit en het nemen van rust, tussen de sympathicus en parasympaticus is van groot belang om een weg te vinden uit de burn-out. Als het zenuwstelsel in de ruststand staat, als de parasympaticus aan staat, krijgt het lichaam de kans om te verteren en te herstellen. In combinatie met je juiste voeding en beweging creëer je de optimale condities om beter te worden. Dit draagt ook bij aan een betere darmbarrière en balans in het immuunsysteem, waardoor het lichaam minder gevoelig wordt voor allergische reacties op stoffen uit de buitenwereld. Ons aanpassingsvermogen is mede afhankelijk van een proces dat neurogenese heet. Door neurogenese is ons zenuwstelsel in staat zich te vernieuwen; er worden nieuwe neuronen gevormd en de plasticiteit wordt verbeterd. De neurogenese vindt met name in de hippocampus plaats. Uit studies met muizen blijkt dat als de hippocampus atrofieert, het aanpassingsvermogen wordt vermindert. Ontspanning, zonlicht, beweging en de juiste voeding kunnen de neurogenese, en dus ons aanpassingsvermogen, stimuleren. Bovendien verbetert de gehele neurotransmissie onder deze condities. Onze omgang met de buitenwereld wordt meer ontspannen. Mijn ervaring in mijn praktijk is dat hierdoor het verdragen van voeding en supplementen ook verbetert. De ontvankelijkheid wordt vergroot, de vertering verbetert. Kruiden en vitaminen die de neurogenese bevorderen, zoals saffraan, curcumine en vitamine D, worden beter opgenomen. Als cliënten overspannen zijn, kunnen ze dikwijls ook weinig voedingssupplementen verdragen. Ze hebben overal reacties op. De weg naar herstel ligt, in het ont-moeten. Als we van onszelf, of de therapeut, van alles moeten, kan dit ons zelfherstellend vermogen blokkeren. Ondervoeding is een stressvolle situatie voor het lichaam, maar ook hele strenge gezonde voedingsregimes kunnen voor veel stress zorgen. Te veel stress remt de neurogenese en zorgt voor verhoging van IL-1 en IL-6. Chronische verhoging van deze ontstekingsbevorderende eiwitten kan zelfs leiden tot degeneratie van de bloed-hersen barrière. De hele communicatie in ons zenuwstelsel loopt minder soepel. Als we gestresst zijn, kunnen zelfs de meeste gezonde stoffen die we tot ons nemen, kunnen maar beperkt hun weg vinden. We kunnen er steeds een schepje bovenop doen, steeds meer stoffen aanvullen, maar toch niet herstellen, omdat de stoffen niet optimaal worden ogenomen. In de ontspanning ligt de ruimte om alles te verteren en te verwerken. Als door stimulatie van de neurogenese de gehele neurotransmissie verbetert, hoeven we ook geen voorlopers van neurotransmitters, zoals bijvoorbeeld L Tyrosine of 5 HTP, steeds maar extra aan te vullen. Als ik google op ‘’wat te doen bij burn-out’’ kom ik 2.700.000 hits tegen. Genezing van burn-out zit m echter niet in het doen maar in het creëren van de optimale condities dat herstel mogelijk maakt . Vaak gaat het om meer ontspanning, soms ook om meer inspanning. Dit is wat anders dan ‘doen’. De ont-moeting in de praktijk laat zien wat er nodig is om de juiste condities te creëren om te herstellen. De ont-moeting maakt zichtbaar wat de ander nodig heeft om de juiste voeding optimaal haar weg te laten vinden. De weg naar creatie van een leven met een passende balans tussen in- en ontspanning. De cliënt kan zo zijn/haar eigen vruchten gaan plukken in het leven. Ware voedingsgeneeskunde; in de praktijk. Column, verschenen in Vakblad voor Voedingsgeneeskunde, juni 2017
Op zaterdag 13 mei 2017 geef ik een lezing op het Congres Voedingsgeneeskunde, met als titel: Burn-out, waar is de energie? Meer informatie over de inhoud van de lezing en hoe tickets verkrijgbaar zijn kunt u vinden via de volgende link:https://www.voedingsgeneeskunde.nl/node/2794
Voor meer informatie over mijn achtergrond en werkwijze, raad ik u aan het onderstaande interview te lezen. Het interview is verschenen in het februarinummer van het VNGK, Vakblad voor de Natuurgeneeskundige. De praktijk van Jacqueline Elferink: Hoe ondersteun je het herstel bij burn-out op een orthomoleculaire manier? Met deze vraag ga ik langs bij Jacqueline Elferink, orthomoleculair therapeut in Nijmegen. Mijn verwachting is dat ik diverse voedingsadviezen zal horen, maar Jacqueline kijkt verder dan voeding alleen. Ze combineert haar orthomoleculaire kennis met inzichten uit haar opleidingen op het gebied van psychologie, intuïtieve ontwikkeling en haptotherapie. Vanuit deze holistische benadering kijkt ze naar dieper liggende vragen , zoals: ‘Wat is voedend voor jou, zowel fysiek als geestelijk?’ en ‘Heeft de moeizame spijsvertering wellicht iets te vertellen over het moeizaam verteren van levenservaringen?’ Door zorgvuldig te luisteren naar iemands klachten, verbindt Jacqueline het fysieke met het psycho-emotionele niveau en zo komt de hele mens in beeld. Ik ontmoet Jacqueline in haar holistische orthomoleculaire praktijk ‘OrthoBalans’, die onderdeel uitmaakt van Hypericon, Centrum voor Integratieve Geneeskunde aan de Berg en Dalseweg in Nijmegen. Het centrum is gevestigd in een mooi oud pand. In de inrichting is de antroposofische achtergrond te herkennen: veel natuurlijke materialen, afgeronde hoeken en warme kleuren. In het pand zijn drie huisartsen en twee fysiotherapeuten werkzaam en daarnaast diverse disciplines zoals osteopathie, kunstzinnige therapie, ayurvedische therapie, etc. Bijzonder van het centrum is dat er op gelijkwaardig niveau wordt samengewerkt. ‘Sinds kort ben ik ook teamlid.’ vertelt Jacqueline ‘Ik denk dat het concept vrij uniek is voor Nederland. Er is veel samenwerking, we overleggen over patiënten en verwijzen naar elkaar door. Regulier of complementair, dat zijn termen die er dan eigenlijk niet meer toe doen. Ik werk ook samen met diverse reguliere artsen buiten het centrum. Wat daarin helpt is dat mijn orthomoleculaire opleiding veel gedegen medische kennis bood. Ik merk dat ik daardoor eerder serieus genomen wordt door artsen. Ik vind het zelf ook belangrijk om me te blijven verdiepen in mijn vak, en schrijf daarom artikelen en geef onder andere clinics over de samenhang tussen psychische problemen en darmklachten, mijn specialisatie. De contacten met de reguliere artsen vind ik heel belangrijk, ik probeer een verbindingsfactor te zijn tussen de reguliere en complementaire zorg. Soms merk je dat mensen in een spagaat terecht komen, door het krijgen van tegenstrijdige adviezen van hun arts en hun natuurgeneeskundig therapeut. Dat is niet wenselijk, het geeft alleen maar stress.’ Verbinding is een belangrijk kernwoord voor Jacqueline. Niet alleen wat betreft de contacten tussen de reguliere en complementaire zorg, maar ook in haar contact met de cliënt. ‘Ik merk steeds meer dat het zorgen voor een goed contact en vertrouwelijke sfeer de belangrijkste componenten zijn van de behandeling. Daardoor creëer je verbinding, en kan de cliënt zoveel mogelijk tevoorschijn komen. Eigenlijk sta ik regelmatig verbaasd hoeveel het geven van echte aandacht kan doen, soms is dat al genoeg. Vorige week bijvoorbeeld kwam er een cliënt met licht depressieve klachten en oververmoeidheid. Door het vertellen van haar verhaal, werd de cliënt zich bewust van haar lage gevoel van eigenwaarde en kon ze contact maken met zichzelf. Hoewel ze in eerste instantie kwam voor een voedingsadvies, bleek juist het helen op psycho-emotioneel vlak een belangrijker weg naar herstel.’ In de intake neemt Jacqueline daarom zoveel mogelijk de tijd om aandachtig te luisteren. Ze past bewust geen bio-resonantie therapie toe in het eerste consult. ‘Want dan staat er een apparaat tussen mij en de cliënt in. Er vindt dan direct een inkadering plaats, die een open blik en een diepere verbinding in de weg staat. Bovendien merk ik dat zo’n diagnostisch systeem als bio-resonantie op zich ook stress kan opleveren. Er komt namelijk altijd wel iets uit wat niet in balans is in het lichaam, dat kan angst geven, het gevoel dat er iets ‘mis’ is. Of mensen gaan erg in hun hoofd zitten, over wat ze ‘verkeerd’ doen qua leefstijl. Bovendien kan het perfectionisme in de hand werken. Dat geeft dus onnodige stress, en daarom werk ik bijna niet met bioresonantie.’ ‘Hetzelfde zie ik trouwens ook bij voedingsadviezen. Soms worden er zulke strenge adviezen gegeven, dat mensen stress krijgen omdat ze zich er niet aan kunnen houden of omdat het sociale problemen oplevert, door het andere eetpatroon. Onlangs had ik een cliënt die vertelde dat ze zich getraumatiseerd voelde door de vele voedingsadviezen die ze in haar puberteit had gekregen voor haar CVS-klachten. Diverse natuurgeneeskundig therapeuten kwamen steeds weer met nieuwe adviezen. Dat gaf haar het gevoel dat ze iets niet goed deed. En daar werd ze alleen maar onzeker van. ’ Jacqueline heeft veel cliënten met burn-out problematiek. ‘Het is een uitputtingssyndroom. Je ziet dan een tekort aan energie, concentratieproblemen, problemen met het immuunsysteem, en een slecht herstel na inspanning . Al die klinische symptomen zijn biochemisch niveau te verklaren. Het lichaam heeft te lang in de jaagstand gestaan, en dat heeft impact op het hele systeem. Ik merk dat mensen het fijn vinden om te horen hoe dat werkt, dat geeft al inzicht. Vervolgens probeer ik meer zicht te krijgen op de redenen waarom mensen in de jaagstand staan, en of ze dat kunnen veranderen. Verder probeer ik ook op fysiek niveau een goed beeld te krijgen, bijvoorbeeld via laboratoriumonderzoek en soms met bioresonantie. Ik laat ook regelmatig de ontlasting onderzoeken, i.v.m. de conditie van de darmen, en het bloed i.v.m de waarden van vitamines, jodium en neurotransmitters. Zo kijk ik of er voedingsaanpassingen nodig zijn. Maar dat allemaal in contact met de cliënt, want anders kom ik met een advies waar iemand niets mee kan, dat schiet zijn doel voorbij. Het belangrijkste is dat mensen inzicht krijgen in zichzelf en de processen die hen stress geven. Dat is niet eenvoudig, want dat kan ook confronterend zijn. Bij burn-out zie je vaak dat mensen niet meer weten hoe te stoppen, ze gaan door op wilskracht. Zo heb ik iemand in behandeling die een drukke organisatie runt. Tot twee keer toe is hij in de supermarkt gevallen, zomaar, hij kon letterlijk niet meer op zijn benen staan. Neurologisch was er niets te vinden. Eigenlijk was het lichaam heel wijs, het gaf aan dat het niet meer verder kon. Maar dat is geen fijn signaal om te krijgen en te beluisteren. Daarom is het belangrijk dat er een vertrouwensband is in de behandeling.’ Om goed in contact te kunnen zijn met de ander, is het belangrijk om ook goed in contact te zijn met zichzelf, zo merkt Jacqueline. Haar eigen bewustwordingsproces is van essentieel belang . ‘Als ik zelf in mijn ‘zijnsstuk’ kan zijn, dan nodig ik daarin ook de ander uit. Anders ben ik alleen maar technieken aan het doen. Daarom vind ik het belangrijk om steeds weer verbinding te houden met mijn essentie, met de bron. Wat mij daarin helpt is om regelmatig op stilte-retraites te gaan. ’ Wat Jacqueline enorm gevormd heeft , zijn haar werkervaringen bij een Nederlandse ontwikkelingsorganisatie in o.a. Bolivia. ‘Voor die organisatie moest ik allerlei projecten uitvoeren bij de lokale bevolking in de Andes. Ik woonde ondertussen bij ‘de kleine zusters’ , een kleine contemplatieve gemeenschap die leefde tussen de dorpsbewoners. De zusters hadden nauwelijks geld, maar de deur stond altijd open, ieder was welkom voor een luisterend oor of andere ondersteuning. En juist dat eenvoudige contact had veel meer effect dan de grootse en dure projecten die ik vanuit de ontwikkelingsorganisatie moest implementeren. Omdat deze projecten zonder contact met de bevolking waren bedacht, sloegen ze niet echt aan. In die jaren heb ik steeds meer ontdekt hoe essentieel het is om vanuit verbinding te werken. En dat probeer ik dus in mijn praktijk. Want orthomoleculaire adviezen, zonder echt te luisteren naar de ander, kunnen ook interventies worden die hun doel voorbij schieten.’ Verschenen in vakblad voor Natuurgeneeskunde (VNGK), editie februari 2017, zie ook https://www.vngk.nl/category/de-praktijk-van/ Via de volgende link gaat u naar het artikel: https://www.vngk.nl/de-praktijk-van/praktijk-jacqueline-elferink/
Onverklaarbare hartkloppingen, jeuk, maag-en darmkrampen, opvliegers, hoofdpijn, verstopte neus, eczeem of netelroos? Een mede oorzaak hiervan zou een histaminebelasting kunnen zijn. Histamine is een biogene amine die door het lichaam wordt vrij gemaakt bij allergische reacties tegen stoffen en/of voeding. Soms is er echter geen sprake van allergieën, maar wordt er toch te veel histamine door het lichaam aangemaakt. Er zijn dan andere oorzaken die er voor zorgen dat het lichaam overbelast is met histamine. Voeding bevat ook (exogeen) histamine of kan een trigger zijn voor vrijmaking van histamine. Langdurige stress kan echter ook leiden tot een histaminebelasting. Overmatige stress heeft zodanig invloed op de balans in ons immuunsysteem en de conditie van de darmen, dat een histaminebelasting op de loer ligt. In mijn artikel over burn-out licht ik dit verder toe. Een dysbiose in de darmen en tekorten aan bepaalde vitaminen kunnen ook een onderliggende oorzaak zijn. Histamine kan in het lichaam gaan functioneren als neurotransmitter die het zenuwstelsel opjaagt en prikkelt. Het gevolg hiervan kan zijn dat je slecht kan slapen, hartkloppingen ervaart of je onrustig voelt in je buik. Na het consumeren van histamine bevattende voeding, of voeding die histamine vrij maakt, kunnen deze klachten toenemen. Histamine overbelasting kan ook de oorzaak zijn van netelroos, een rode of jeukende huid of migraine. Rode wijn bevat veel histamine. Als je snel last krijgt van rode vlekken of wangen na een glas rode wijn, zou er wel een sprake kunnen zijn van een histamine belasting. Dit geldt ook wanneer je slecht kan slapen na het drinken van rode wijn met bijvoorbeeld een stukje oude kaas. Histamine kan dus voor onrustige gevoelens zorgen. Onrust geeft weer meer risico op overmatige aanmaak van histamine. Op deze manier kan je in een negatieve spiraal terecht komen. Om vast te stellen of er sprake is van een histaminebelasting, kan de hoeveelheid histamine in de ontlasting worden getest, of de Diamine-oxidase(DAO) hoeveelheid in het bloed worden bepaald. DAO is een enzym wat histamine afbreekt, als daar te weinig van in het lichaam aanwezig is, resulteert dit in ophoping van histamine. Om voldoende te kunnen aanmaken, is het belangrijk dat er voldoende zink en vitamine B6 beschikbaar zijn. Als er een histamine belasting is vastgesteld, is het zinvol om een periode van tenminste 3 maanden histaminerijke of histamine vrijmakende voeding te vermijden. Hieronder vindt je een lijst van deze voedingsmiddelen: Voeding rijk aan histamine: Rauwe, droge worstsoorten zoals rauwe ham, salami, cervelaatworst en metworst Bier, rode wijn, port Gist Belegen en oude kaas, schimmelkazen (brie, camembert e.d.), blauwaderkazen (gorgonzola, roquefort e.d.) Gefermenteerde en gerookte producten zoals bijvoorbeeld gerookte zalm, rookworst en sojasaus Avocado, spinazie, tomaat, zuurkool Banaan, druiven, frambozen Haring, makreel, sardine, tonijn Histamine vrijmakers Aardbei, ananas, druiven, kiwi, mango, papaja, vijgen Cacao en chocolade Drop Eieren Kruiden en specerijen, vooral kerrie, kardemom, koriander, laos, gember, peper, paprikapoeder, vanille en kaneel Noten en zaden Peulvruchten Pinda´s Schaal- en schelpdieren zoals garnalen, krab en mosselen Varkensvlees Vanilline, menthol Top 10 van de meeste histamine bevattende voedingsmiddelen Champagne (67 mg/100 ml) Zuurkool (23 mg/100 gr) Tofu (tot wel 22 mg/100 gr) Parmesan (15 mg/100 gr) Bier (7 mg/500 ml) Bier varieert in de hoeveelheid histamine, bovengistende bieren bevatten meer Worst (6 mg/100 gr) Verse worst bevat doorgaans minder histamine dan de geconserveerde soorten Blauwe kaas (5 mg/100 gr) Rode wijn (3 mg/100 ml) Aubergine (3 mg/100 gr) Tomatenketchup (2 mg/100 gr) Het is van belang de onderliggende oorzaak van de histaminebelasting aan te pakken, zodat er na enige tijd weer histamine bevattende voeding kan worden toegevoegd aan het dieet. Oorzaak van de histaminebelasting kan (een periode van ) te veel stress zijn, maar ook voedselallergieën en/of intoleranties, tekorten aan voedingsstoffen of een disbalans in de darmen kunnen ten grondslag liggen aan de belasting. In mijn praktijk ga ik op zoek naar de achterliggende oorzaak en zal het herstelproces stap voor stap, op een holistische manier worden ondersteund. De benodigde ondersteuning kan liggen op zowel orthomoleculaire als het psychosociale vlak.
Sinds kort maak ik in mijn praktijk gebruik van de Vita K Meter, het eerste niet-invasieve apparaat om het risico op vitamine K-tekorten vast te stellen. De Vita K Meter wordt op de vingertop geklemd en analyseert binnen twee minuten de toestand van de bloedvaten nauwkeurig. De meter is gebaseerd op de Accelerated PlethysmoGraphy (APG) technologie, waarin de pulsaties van de bloedstroom in de kleine bloedvaatjes van de huid gebruikt worden om de vaatkarakteristieken in kaart te brengen. Vitamine K2 heeft invloed op het voorkomen van hart- en vaatziekten. Onderzoek van de Universiteit van Maastricht laat zien dat vitamine K2 niet alleen aderverkalking voorkomt, maar ook verstijfde bloedvaten weer elastisch maakt. Deze studie bevestigt voor het eerst het oorzakelijk verband tussen vitamine K2 en hart- en vaatziekten. Honderden deelnemers aan het onderzoek kregen drie jaar lang een supplement met vitamine K2 of een placebo. Ze kregen vitamine K2 in lage dosering toegediend. Het meest opmerkelijke resultaat van de studie was dat de aderverkalking niet alleen werd gestopt, maar dat de al verstijfde bloedvaten weer elastischer werden. Er was dus sprake van een duidelijke verbetering. Dit was eerder alleen nog maar aangetoond in proefdieren.Een laag vitamine K2 gehalte in de vaatwand is een ernstige risicofactor is voor sterfte aan hart-en vaatziekten. Het risico is net zo groot als het risico op hart- en vaatziekten veroorzaakt door roken. Om het risico op het ontstaan van hart- en vaatziekten te verkleinen, kan het zinvol zijn om vitamine K2 bij te gaan slikken, indien er sprake is van een tekort. Ook bleek dat personen die een vitamine K2-rijk dieet gebruiken tot 50% minder overlijdensrisico hebben ten gevolge van hart- en vaatziekten. Vitamine K2 is met name in natto aanwezig, een gefermenteerd Japans sojaproduct. Kleine hoeveelheden zitten ook in zuivelproducten, zoals in kaas en yoghurt, en vlees en eieren. De vitamine K2 vorm waarmee onderzoek is gedaan het menaquinon 7 (MK-7) en zit met name in natto. Deze MK-7 vorm bereikt het makkelijkst het bot-en vaatweefsel. Vitamine K2 activeert in de vaten weefsel een specifiek eiwit, Matrix GLA geheten, wat verkalkingen in de vaatwand tegen gaat. In dezelfde studie kwamen al eerder positieve resultaten naar voren. Zo werd in 2013 aangetoond dat vitamine K2 ook een gunstig effect heeft op de botsterkte en de botontkalking remt bij vrouwen na de overgang. Vitamine K2 versterkt de mineralisatie van botweefsel. Aandoeningen waarbij de opname van vetoplosbare vitaminen in de darm verstoord is, zoals de ziekte van Crohn en coeliakie (glutenallergie), kunnen leiden tot een marginale vitamine K-status. In dit geval kan een meting van de vitamine K status van extra belang zijn. Dit geldt ook voor groepen die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten. . Bron: Knapen, M.H.J., Braam, L.A.J.L.M., Drummen, N.E.A., Bekers, O., Hoeks, A.P.G., Theuwissen, E., Vermeer, C. Low-dose menaquinone-7 supplementation improves vascular properties in healthy postmenopausal women. Thromb. Haemostas. 113 (2015).
8-burn_out-vitals
https://www.voedingsgeneeskunde.nl/agenda/de-psyche-balans-de-juiste-ondersteuning
Bacteriële componenten in onze darmen kunnen ontstekingen veroorzaken. Maar de bacteriën in onze darm kunnen ook neurotransmitters nabootsen en ons zenuwstelsel belasten met toxische metabolieten zoals ammoniak. De signalen die vanuit de darm de hersenen bereiken, activeren gebieden in de hersenen die een rol spelen in het activeren van schrik en angst. De darm en haar flora spelen een sleutelrol in onze (psychische) gezondheid en de prikkelgevoeligheid van het zenuwstelsel in onze darmen. Indien je last hebt van een prikkelbaar darmsyndroom of andere klachten hebt aan je immuunsysteem of zenuwstelsel, kan het zinvol zijn een ontlastingsonderzoek te laten uitvoeren. Er wordt dan een analyse gedaan naar de darmflora, conditie van de slijmvliezen, vertering en/of er een bacteriële of parasitaire belasting. Naar aanleiding van de uitslagen wordt er, met behulp van voeding en natuurlijke middelen, een behandelplan opgesteld, waarin wordt gestreefd naar een betere balans in de darmen en het zenuwstelsel. Voor meer informatie, neem gerust contact op!